Thuis dat is waar je hart woont....

Hoi,

Het merendeel weet het nu, ik ben weer in het land. Het ging niet meer daar. Animatie was weggevallen en ik wilde het liefst weg. Ik heb het besproken met verschillende alternatieven, maar daar kwam niks uit. Dus dit was de keuze. En niet zo'n verkeerde. Ben blij weer terug te zijn. De laatste week is niet zo geweldig geweest. Tickets geboekt, hotel geboekt en klaar om te gaan. Normaal afscheid zat er niet in, ze wisten dat ik wegging en afscheid nemen ho maar. Aan de telefoon, ze weigerden even snel aan te kleden en naar buiten komen voor face to face.

De vlucht naar Kopenhagen ging ook al niet lekker. Had op de heenweg super veel geluk gehad met mijn handbagage, maar op de terugweg had ik 15 kg overgewicht, 90 euro dokken. Vloeken al van hier tot ginder natuurlijk, even pinnen dan maar. Bliksem slaat in en pinautomaat valt uit, MET MIJN PINPAS ER NOG IN!!!!!!! Helemaal over de rooien, was het echt spuugzat met Denemarken. Vlucht veel turbulentie gehad, hield echt mijn hart vast.

Kopenhagen was gewoonweg fantastisch. Foto's komen later. Heel snel gezien, maar toch wel alles. Fiets is echt het middel van vervoer. Wel slecht geslapen twee nachten achtereen. Eerst niet kunnen slapen, nacht erna in DanHostel City vrouw die goed kan zagen, geen enkele boom in Kopenhagen en omgeving stond nog recht. Helaas had ik niemand om de ervaring mee te delen maar ach. De nye havn, kleine zeemeerminnetje, tivoli, hans christian andersen etc. etc. etc.....Daarna terug naar Amsterdam en toen mijn ouders weer gezien, wat echt super was. Gisteren lekker in Leiden geweest bij DD en meiden, ik hou van jullie en ben blij weer terug bij jullie te zijn. We gaan er mooie weken van maken de komende weken. Gisteren was trouwens enorm geslaagd meiden.

Dit was dus het laatste verhaal. Ik wil jullie bedanken voor alle steun en reacties die jullie hebben gegeven, het heeft me echt geholpen. Ik heb jullie enorm gemist, allemaal, maar nu kan ik weer bij jullie zijn.

Ik hou van jullie...

Liefs,

Judith

En de bom is gebarsten!

Hoi,

Wat een paar mooie dagen hier zeg! Zoveel mogelijk geprobeerd nog wat zon te pakken en gewommen in de Noordzee, het is allemaal gelukt. Ben niet zo bruin als ik wil zijn, maar ben ook niet wit. Het weer is hier zo fantastisch, het kan echt niet beter. Hopelijk blijft het zo, waar ik ook ben.

Verder, die jongen is dus verdwenen, naja niet helemaal zonder gedag, zie vorige verhaal p.s. . Het filmpje was gewoon lol, op Dragostea tei Dinte. Tjah, het was behoorlijk saai. Niemand danste, moest mezelf toch op een of andere manier vermaken. Cecille was aan het filmen en ik was gewoon maf aan het doen. Gisteren ook luidkeels op straat staan zingen en dansen op de live muziek vanuit het restaurant, best geinig. Tjah, niemand kent me dus wat zal het.

Verder is de bom nu echt gebarsten. Rasmus en ik kunnen niet meer door een deur. Ik ben hem helemaal spuugzat. Scheldt hij eerst Rikke uit voor hoer en meer maar dat was in het Deens(Rikke was behoorlijk aangedaan van het alles), dag later krijg ik alleen maar kopstoten etc. van hem, ik wil niet meer bij hem in de buurt zijn bij een spel. Gisteren bij hockey doet ie zomaar ineens een van mijn spelers wisselen om bij hem te komen spelen. Ik wist wel waarom, want de bal kwam niet over de lijn heen en bleef bij hun goal hangen, maar hij vroeg het niet eens en ik zag ineens dat dat jochie een andere stick pakte(zwart tegen wit) en weer terug liep:S. Ik vond het best, maar hij moest het gewoon even zeggen of vragen aan me, dan had ik wel oke gezegd. Nu deed hij het gewoon zonder mij even in te lichten en dat terwijl ik de spelleider was! En tien minuten later loopt hij gewoon weg, zonder iets te zeggen. Hij nam niet eens afscheid van Wesley(een van de vacansoleilgasten die vanochtend was vertrokken), terwijl hij de hele week daar rondhing en hem mee vroeg naar alle activiteiten. Toen had ik helemaal zoiets van....flikker toch een end op! Ik blijf wel aardig tegen hem, maar meer ook niet. Tis goeie.

Verder lekker de activiteiten in mijn eentje gedaan. Het is best lekker zo die vrijheid.

Liefs,

Judith

And the secret is ........

Hoi,

Het is toch iets lastiger om dit geheim te houden, dus ik licht maar een tipje van de sluier op. Ik kom eerder terug

Tot snel,

Liefs Judith

p.s. Aan Marieke en anderen, hij is weg. Twee weken geleden vertrokken, net een paar dagen na mijn berichtje. We hebben geregeld, maar dat was op zijn laatste avond.

Bedankt!

Hoi,

Bedankt voor al jullie lieve reacties, het maakt het een stuk beter. Maar echt om eerlijk te zijn gaat het nu best goed met me.....mijn verhaal is hier aangehoord en er gaan dingen veranderen. You will see! Ik heb er veel uitgehaald en veel mijn eigen ding kunnen doen. Sporten, doe ik op zich al regelmatig(voornamelijk zwemmen in de zee en veel zwemmen in de zee, soort van baantjes trekken tegen de golven in). Ik ben er sterker uitgekomen en een grote ervaring opgedaan. Helaas doet internet het op het moment niet, dus ik kan niet met mijn eigen laptop verbinding maken en moet ik het op de campingcomputers doen achter de receptie. Meer foto's probeer ik er zo snel mogelijk op te zetten.

Er is een last van me afgevallen. En ik kan ook weer wat zonnige kanten zien. Misschien moet ik maar schrijfster worden.....wie weet! Ik mis jullie, maar dat komt allemaal goed. Ik heb hier ontzettend mijn best gedaan en alles eruit getrokken wat erin zat en zit. Soms kan het gewoon niet meer en kun je niet meer verder. Op zo'n punt zit ik nu en er is een oplossing.

Tot snel,

Liefs Judith

Moeilijke tijd.....

Hoi,

Na het gaat sinds de laatste keer van schrijven niet heel veel beter met me. Heb ondertussen een fikse oogontsteking opgelopen en heb er een middeltje voor gekregen. 4x per dag een druppel in mijn ooglid. En de smaak van dat spul is buitengewoon goor. Verder zie ik het niet echt meer zitten. Heb mijn salaris binnen gehad en dat maakte me blij, maar toen kwam ik tot de conclusie dat ik nog een maand moet. Ik heb al een paar keer een voorproefje gehad van de weken na 10 augustus. Dan is de vakantie van alle Denen over(a.s. maandag gaat de basisschool volgens mij alweer). Er komen dan nog wel wat Nederlanders en Duitsers, maar de Denen zijn verdwenen. Er is de laatste weken bijna niemand bij de animatie. Als ik alleen met de kinderen ben om het hun een activiteit te starten of te doen, verstaan ze me niet en zitten ze me dom aan te staren. Dat geeft nou niet bepaald een prettig gevoel. Ik kan geen kant op hier, heb geen auto of iets en eigenlijk wil ik het liefst weg hier. Naar huis het liefst of naar een andere camping voor de laatste weken(maar toch liever naar huis). Heimwee en niet te zuinig ook. Ze begrijpen me hier wel, maar toch praten ze nog steeds Deens in mijn bijzijn. Alleen Cecil en Lenette doen het niet en daar ben ik ze enorm dankbaar voor.

De Nederlanders die hier zaten en waar ik super goed mee kon omgaan, gaan helaas weg of zijn al weg. Ook de twee jongens(Rik en Lars) van de super zijn vertrokken. Ik ben ze enorm dankbaar voor alles en voor het feit dat ze de weken hier nog af en toe draaglijk maken voor me. Ik weet ook niet wie er nog gaan komen, maar ze komen nu al niet veel naar de animatie laat staan de komende weken. Ik moet hier gewoon van die camping af kunnen en Denemarken intrekken. Het spoelt hier weer eens zoals gewoonlijk. Het is een ontzettend slechte zomer. Bijna geen tieners en anderen en de camping is zo goed als bijna uitgestorven. Survivaltips over hoe overleef ik nog een maand in Noord-Denemarken zijn meer dan van harte welkom. Ik mis iedereen ontzettend en zit hier een gat waar ik moeilijk kan uitkomen. De energie is weg. De wil om door te zetten verdwijnt beetje bij beetje. En het weer maakt er alles niet beter op. Uitzicht op iets heb ik niet echt. Ja, ben op de helft. Maar die helft heeft al veel van me geëist en er moet er nog een. Het gesprek met de bazen net gehad. Er gaan wat dingen veranderen en het luchtte enorm op. Ik hoop nu snel beter te worden en nog wat mooie dingen mee te maken. Voor mensen die het weten, zeg het niet.

Het spijt me ontzettend voor dit zielige berichtje, maar het helpt zeer om het van me af te schrijven en jullie reacties te lezen. De reacties zijn super belangrijk voor me, want het geeft me het gevoel dat er om me wordt gegeven. Dat gevoel heb ik pas echt sinds ik in Leiden woon en jullie ken. En dat doet me zeer goed. Dat gevoel was er nooit of nooit echt toen ik nog op de middelbare zat. Bepaalde mensen deden naar tegen me en ik wist niet eens waarom. Wat was er zo raar aan me? Wat had ik om jaloers op te zijn? Ik wilde gewoon een normale tiener zijn met leuke vrienden. Ik was bang voor alles en dat vergeet je niet zomaar. Maar jullie geven me echt het gevoel dat ik iemand ben en dat ik er ook toe doe. Double Daisy, Klik 60, real friends(L)......bedankt daarvoor!

Dikke kus en ik hou van jullie, Judith

p.s. Er ligt iets goeds in het verschiet....dat weet ik...het is besproken!

Noodweer and guys!

Hoi,

Ik dacht laat ik weer eens wat van me horen. Wat een dagen zeg. Heb het met Rasmus uitgepraat, want het ging van kwaad tot erger. Heb hem gezegd wat me dwars zat en hij begreep me wonder boven wonder.

Gisteren barstte hier echt een enorme onweersbui los, je zag hem al aankomen vanaf zee waar hij leek stil te hangen. Met bakken te gelijk kwam het uit de hemel, niet normaal. Heb maar gelijk even een zonnedans gedaan(weet je nog Roos en Fri), het hielp alleen dit keer niet. Maar wel veel lol gehad. We moesten eigenlijk iets anders doen, maar Rasmus vond dit leuker, al was ik degene die buiten in de stromende regen stond te dansen en te zingen 'I'm singin' in the rain!' . Daarna wilde ik snel naar de receptie rennen(had ondertussen mijn schoenen uitgedaan en was kletsnat), ging het hagelen en niet zo'n beetje ook! Kleine kiezelstenen kwamen uit de lucht vallen, pijn aan mijn voeten en de rest van mijn lichaam kreeg het ook zwaar te verduren. Noodweer, zoals je het niet vaak meemaakt. Het leek op die keer dat we in Italie waren en de putten overliepen en de tent halfvol water stond.

Ondertussen al veel contact gehad met de Nederlanders. Het is met de Denen een beetje lastig praten, omdat ze niet zo snel Engels spreken. Ze zijn bang dat ze fouten maken, beetje raar. Verder werkt hier echt een super leuke medewerker op de camping. Zeker toch een jaar of 18. Over leeftijd struikel ik hier vaak. De vriend van Rikke(dochter van de campingbaas, die vriend heeft ze ergens van de camping geplukt en ze doen nu of ze helemaal in love zijn, tis pas net 2 dagen en ze kennen elkaar niet eens echt) leek echt 19. Super leuke jongen, dacht hmm...niks voor Rikke straks, misschien wel wat voor mij. Bleek ie 14 te zijn

Vanavond maar een poging doen om Harry Potter and the Halfblood Prince te zien. Hij is gedownload nu, dus nu nog naar mijn computer en ik heb movie night vanaaf. Eierkoek erbij wellicht. Die gaan er trouwens snel doorheen. Heb er nog maar 4 over. En een lekker somersby erbij en ik zit goed.

Hoe is het bij jullie allemaal verder? Beetje redelijk of niet?

Liefs Juta

Wat nu weer?!

Hoi,

De afgelopen dagen zijn een paar rare dagen geweest. Ik weet niet wat het is, maar het lijkt alsof ze boos op me zijn. Terwijl ik mijn werk gewoon goed doe en probeer er zoveel mogelijk uit te halen. Misschien maar even een gesprek met ze aangaan, vooral met Rasmus. Van poeslief tot zeer afstandig. Moet ik daar de komende 4 dagen vanaf donderdag meegaan werken? Dank je feestelijk. Vandaag helemaal alleen met activiteitenprogramma in elkaar moeten zetten. Hulp....die was ver te zoeken. Toen ik even aan Rasmus vroeg of hij de laaste vijf activiteiten wilde bedenken, moest ik echt even weg. Ik had zo'n honger niet normaal, ik dacht echt dat ik van mijn graat ging. Kom ik terug, loopt ie boos weg lijkt het wel en hulp van Rikke, ho maar. En daarna als ik het programma klaar heb, wilt hij niet eens helpen. Ik heb het te druk, zei hij, terwijl hij stond te lanterfanten in de supermarkt. Niet alles rozegeur en maneschijn hier. Pakketje is trouwens aan gekomen pa! Heb nog niet gekeken, moet eerst dit snel even afhandelen.

Gisteren waterpolo gedaan met een compleet Hollands team. En zoals wij Hollanders zijn, waren we natuurlijk enorm energiek en enthousiast. De Denen vonden het direct weer te agressief en zaten alleen maar te klagen. Al moet ik toegeven dat ze op een gegeven moment iets te fanatiek werden. Maar toch, wat kunnen die Denen overdrijven. 1 keer Denemarken is meer dan genoeg. Hopelijk gaan de komende dagen weer iets beter worden. Ga nu eerst maar eens praten met Rasmus en dat ie even normaal tegen me moet gaan doen en anders wil ik weten wat ik hem misdaan heb.

Xjes 'Zuurpruim' Judith

p.s. oh ja, er komt nog een p.s. achteraan. De sage continues....ik mag nu niet meer praten in het nederlands of commentaar geven, want dat is schijnbaar vloeken. Gisteren bij voetbal, het duurde heel lang voor de bal in het veld werd gegooid en ik zei gewoon voor de grap'Ja, graag vandaag nog'. En Rasmus gelijk helemaal zo van, stop met vloeken. Ik uitleggen wat ik gezegd had en hij onmiddelijk. Stop daarmee, mensen denken dat je vloekt, stop met nederlands praten, daar kwam het op neer. En zelf lekker Deens tegen iedereen praten met mij erbij....hallo, dat versta ik toch ook niet, hoe weet ik of je het niet over mij hebt...

Drijfnat!

Hoi,

Na heb je een vrije dag, regent het weer eens een keer. En toch wilde ik naar Fjerritslev. De baas gaf me een lift en ik moest met de bus terug en dan 4 km lopen! Viel nog te doen dacht ik. Net super leuke schoenen gekocht(beetje bruidsschoenen) barst de bui los hoor. Regen en regen. Ik was drijfnat dat zelfs schuilen geen zin meer had. Gelukkig belde een paar vrouwen voor mij een taxi, dan maar geld uitgeven. Maar toen kwam er een paar engelen aan. Ik mocht meerijden naar Klim Strand Camping. Toch nog best een leuke dag gehad. Heel de dag in bed gehangen en een aantal klaaggasten ontvangen, maar de zoons en dochters zijn wel leuk;).

X